Sonar

Van kinds af aan is Rogier Frederiks (1995) al gefascineerd door filmmuziek, cerebrale muziek en folkmuziek. Thuis stond er altijd muziek op. Zijn moeder speelde Keltische muziek op de fluit. Zijn vader introduceerde hem in de wereld van film. Als klein kind zat hij al aan de buis gekluisterd om de rijke, minimalistische klanken van Philip Glass in zich op te nemen. Toen hij als tiener de Wim Wenders film Paris, Texas zag, toog hij onmiddellijk naar de plaatselijke gitaarwinkel om een bottleneck slide te halen. Om deze te gebruiken in zijn gitaarexperimenten. Een jarenlange zoektocht naar geluid volgde. Eerst als solo folk- & blues-gitarist, later binnen de electronica.

Deze zoektocht bracht hem uiteindelijk bij sound design, modulaire synthesizers, field recordings en tapeloops. Zijn geluid wordt gekenmerkt door een fijnmazig gevoel voor textuur en melodie. Een warmte die over je heen wast en je meesleurt.